به نقل از «فارس»

4 نشانه آدم‌های متعصب/ بهشت متعصبان کدام کشور است؟

تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۳۸۶۷

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، مرحوم رضا بابایی در کتاب «دیانت و عقلانیت» با پرداختن به موضوع «تعصب» تذکراتی را در باب آن می‌دهد و چهار نشانه اصلی آن را معرفی می‌کند که در ادامه می‌خوانیم.

تعصب که در ادبیات دینی به آن «جاهلیت» نیز می‌گویند، شایع‌ترین بیماری فکری در جوامع عقب افتاده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تعصب دست‌کم دو برگ برنده دارد: اول اینکه خود را نشان نمی‌دهد؛ مگر در دیگری یعنی تعصب، تعصب است آنگاه که در دیگری است و یقین مقدس است اگر در ما ظهور کند. دوم اینکه درمان تعصب در علم و هنر و فلسفه نیست، بلکه آنها گاهی کمک کارش هم می‌شوند و به او می‌آموزد که چگونه از خود دفاع کند و در برابر هیچ منطقی کم نیاورد.

متعصبان را به راحتی می‌توان سازماندهی کرد و به کارهای سخت واداشت. آنان کنشگر و سرپا باغیرت و اراده‌اند و هیچ نیرویی در برابرشان تاب مقاومت ندارد؛ مگر حکومت قانون. برای مهار زیاده‌خواهی متعصبان در کوتاه مدت هیچ راهی وجود ندارد؛ جز تقدیس و تقویت قانون و استوارسازی پایه‌های آن. تعصب تا آنجا که قانون را نقض نکند خطری چندان برای جامعه ندارد.

بهشت متعصبان چه کشوری است؟

مصیبت از وقتی آغاز می‌شود که قانون در برابر متعصبان و خشونت‌طلبان کوتاه بیاید و دست آنان را باز یا نیمه باز بگذارد. زنان و مردان تعصب‌مدار قانون گریزترین مردمان روزگارند. آنان خود را تافته‌های جدا بافته می‌دانند و عقیده خود را مقدس‌تر از هر قانونی. قانون را تا آنجا گردن می‌گذارند که پشتیبانشان باشد نه بیش از آن. کشوری که در آن سخن از عقیده بیش از قانون و حقوق باشد، بهشت متعصبان است.

درمان تعصب بسیار دشوار است؛ چون هیچکس خود را متعصب نمی‌داند. ما نمی‌توانیم ثابت کنیم که او متعصب است و او نیز نمی‌تواند تعصب ما را به ما نشان دهد، اما چهار نشانه در انسان‌های متعصب وجود دارد که خوشبختانه تا حدی قابل تشخیص و حتی اندازه گیری است.

۱ـ غلبه باورمندی بر آگاهی

باورهای انسان متعصب بیشتر از آگاهی‌های اوست. او بیش از آنکه بداند و بشناسد و بخواند، باورمند است و آن اندازه که اقیانوس باورهای او سرشار است، کاسه دانشش پر نیست. متعصب بیش از دانش، گرایش دارد و بیش از آنکه عقیده‌شناس باشد، عقیده‌پرست است. حاضر است در راه عقیده‌اش جان دهد؛ ولی حاضر نیست درباره عقیده‌اش مطالعه کند یا از دیگران بپرسد. او آنچه را که می‌داند می‌خواهد در گوش دیگران فرو کند، اما نمی‌تواند همدلانه در سخن دیگران بیندیشد. باورها در غیبت دانش‌ها از سنگ و چوب بت می‌سازند و از زمین و زمان مقدسات.

اگر بوعلی یا نیوتن یا زکریای رازی متعصب نبودند از آن روست که دانسته‌های علمی آنان بسیار بیش از باورهای فرا علمی و فرازمینی ایشان بود. فردوسی، توانایی را در دانایی می‌دید، اما انسان متعصب دانایی را در توانایی می‌بیند یعنی گمان می‌کند که اگر توانست بر چیزی اصرار ورزد و آن را بر دیگران تحمیل کند، حقانیت و علمی بودن آن را ثابت کرده است.

۲ـ ناآشنایی با «دیگر»ها

متعصب معمولاً شناختی ژرف از دیگران و باورهایشان ندارد. بی‌خبری از اندیشه‌ها و باورهای دیگران او را به آنچه دارد دلبسته‌تر می‌کند. انسان‌ها هرچه با شهرها و کشورهای بیشتر و بزرگتری آشنا باشند دلبستگی کمتری به روستای خود دارند. یک راه مجرب و نتیجه‌بخش برای درمان تعصب آشنایی نزدیک دقیق و جزئی‌تر با دیگران است. آدمی تا خانه‌های دیگران را نبیند گمان می‌کند که خانه‌اش کاخ است اما وقتی خانه های بیشتری دید چشمش به عیب‌های خانه‌اش باز می‌شود، راه دیگر توانمندی در همزادپنداری است محصول چندین خصلت و مهارت است.

۳ـ همسانی در روش‌ها و منش‌ها

متعصبان، هر دین و آیینی داشته باشند در روش و منش همسان هستند، یعنی متعصب یهودی همانگونه درباره دیگران می‌اندیشد و عمل می‌کند که متعصب مسلمان و متعصب لاییک و متعصب کمونیست. آنان هیچگاه نمی‌توانند در نظر و عمل دیگران همدلانه بنگرند و نیز در نظر و عمل خویش خصمانه یا دست کم خنثا نظر کنند. روش‌های مقابله و دیگر ستیزی آنان نیز بسیار شبیه یکدیگر است. اگر صهیونیسم یهودی و داعشیان مسلمان و کمونیست شوروی و خشونت‌گرایان بودایی در برمه و رهبران کلیسا در قرون وسطا و در جنگ های صلیبی، روش یکسان دارند از آن رو است که دین اصلی و مشترک آنان تعصب است. بنابراین اگر کسی بخواهد بداند که آیا دچار بیماری تعصب شده است یا نه باید در روش و منش متعصبان ادیان دیگر نظر کند و اگر شباهت بپذیرد که او نیز به بیماری تعصب گرفتار است.

۴ـ شجاعت در بیرون؛ زبونی در درون

متعصبان همانقدر که در مواجهه با دیگران و اوضاع بیرونی، شجاع و خطرپذیرند؛ از تغییر درونی و دگرگونی درونزاد می‌هراسند. آنان مانند چوب خشک، نرمی و انعطاف ندارند و به همین دلیل از کوچک‌ترین ترک و شکست، هراسان می‌شوند و غیورانه جلو آم می‌ایستند، شجاعت و بی‌پروایی متعصب، در تغییر دیگری است نه تغییر خود. 

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: تعصب متعصبان رضا بابایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۳۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گنجی که فقط کچل‌ها دارند

کچل شدن و ریزش موهای سر، شاید از دید افرادی که دچار آن می‌شوند اتفاق خوشایندی نباشد، اما در عین حال دارای فوایدی است که تنها افراد کچل مشمول آن هستند.

به گزارش ایسنا، به نقل از اقتصادنیوز: باورتان می‌شود که کچل بودن می‌تواند برای انسان، مفید باشد؟ اگر در صحت این مسئله شک دارید باید بگوییم که سخت در اشتباهید و کم پشتی مو برخلاف تاثیر منفی روی ظاهر، اثرات مثبتی در سلامت انسان دارد.

با اینکه ریزش مو و دیدن کمتر شدن تارهای موهای سر، برای هیچ کس اتفاق خوشایندی نیست اما باید بدانید که کچل شدن آنقدر هم اتفاق بدی نیست. پس به جای اینکه مدام روی جنبه‌های منفی‌اش تمرکز کنید، سعی کنید که به مزایای آن هم فکر کنید.

۱. خطر کمتر ابتلا به سرطان 

تحقیقات در مورد سرطان پروستات نشان می‌دهد مردانی که در سنین جوانی به ریزش مو دچار می‌شوند، ۴۵ درصد خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات دارند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مقدار زیادی تستوسترون یکی از علت‌های کچلی در بین مردان است و رشد تومور را در آنها کاهش می‌دهد که قطعا در کاهش ابتلا به سرطان نیز در آنها موثر است. 

۲. سوخت و ساز بالاتر

درست است که کچلی ممکن است ظاهر خوبی را روی سر ایجاد نکند  اما این مردان به دلیل سطح بالای تستوسترون بیشتر از مردان با موی کامل سوخت و ساز و متابولیسم دارند و بیشتر تناسب اندام دارند و وزن آن‌ها سالم بوده و بدنشان نیز ماهیچه‌ای‌تر است. مطالعات نشان می‌دهد که سطح بالای تستوسترون غلظت کمتری از چربی را روی صورت ایجاد می‌کند که باعث صورت ماهیچه‌ای‌تر و قوی‌تر می‌شود. 

۳. مردانه‌تر شدن

مطالعه دیگری در این باره اثرات کچلی را روی صدها مرد جوان و نگاه خانم‌ها به آن‌ها در مقایسه با مردان با موی کامل بررسی کرده است. نتیجه مطالعات این بود که مردان کچل‌تر به طور ناخوداگاه در ذهن افراد، مردانه‌تر به نظر می‌رسیدند و تصور بر این بود که حتی قدشان نیز بلندتر است. مثلا خانم‌ها حدس می‌زنند که این مردان شغل‌هایی مثل کار در ارتش یا اتش نشانی را داشته باشند  زیرا آن‌ها را مردتر و قوی‌تر می‌دیدند.  

۴. ذخیره پول و زمان

شامپو، نرم‌کننده، شانه، کرم و ماسک مو همه این‌ها هزینه‌هایی هستند که افراد کچل از آن‌ها مصون هستند. مردانی که کچل می‌باشند، نیازی به پول خرج کردن برای موهای خود ندارند و همچنین می‌توانند زمان بیشتری را هم ذخیره کنند و هر روز درگیر حالت دادن به موهای‌شان نباشند. این مردان زودتر از بقیه هم حمام می‌کنند. 

۵. زیبایی با کلاه

هیچ کلاهی به گونه‌ای ساخته نشده که روی موها هم زیبا قرار بگیرد. در واقع کلاه روی سر افرادی خوب جلوه می‌کند که مو ندارند. کافی است که مردان کچل کلاه آفتابی و یک عینک دودی شیک داشته باشند و جذابیت نفس گیرشان را به رخ همه بکشند. این مردان می‌توانند هر مدل کلاهی سر کنند. 

۶. وضعیت بهتر در قراردادهای تجاری

مردان کچل معمولا توانایی مدیریتی بهتری دارند و قدرتمندی بیشتر در آن‌ها دیده می‌شود. این ویژگی‌ها ناخوداگاه در نظر دیگران نیز القا می‌شود و همین باعث می‌شود که دیگران بیشتر آن‌ها را جدی بگیرند. مطالعات نشان می‌دهند مردانی که موهای‌شان ریخته است، اما ترسیده‌اند که کل موهای‌شان را بتراشند و در واقع نیمه کچل مانده‌اند، ضعیف و ناامن بنظر می‌رسند. به همین دلیل متخصصان پیشنهاد می‌کنند که اگر نصف موهای‌تان ریخته بود، نصف دیگر را هم بتراشید. تحقیقات نشان می‌دهد که تاثیرگزارترین و قوی‌ترین لیدرهای جهانی مردانی بودند که کلا مو نداشتند مثل وینستون چرچیل، والدیمیر لنین، ماهاتما گاندی و ولادیمیر پوتین.

۷. روبرو نشدن با بزرگ‌ترین ترس مردان

طبق مطالعات، ترس از کچل شدن یکی از بدترین ترس‌هایی است که مردان با آن روبرو هستند. در واقع فکر کردن به این موضوع به شدت آزار دهنده است. بسیاری از مردان نزد مشاور پوست و مو می‌روند و هر ماه از دارو و محصولات خاص مو استفاده می‌کنند تا تعداد موهایی که در طول روز می‌ریزد، کمتر شود  اما اگر شما کچل باشید، یعنی با این ترس و نگرانی کنار آمده‌اید و دیگر دغدغه‌ای در این باره ندارید.  

۸. پیر نشدن 

شاید مردان در سنین جوانی با کچل شدن از هم سن و سالانشان بزرگ‌تر نشان دهند اما با گذشت زمان، همه چیز برعکس می‌شود. آن‌ها در سنین پیری مویی ندارند که سفید شود و در نتیجه همین باعث می‌شود که جوان‌تر به نظر برسند. 

۹. توجه دیگران به حسن رفتارتان

زمانی که مو نداشته باشید، دیگر حواس دیگران بیش از حد به ظاهرتان جلب نمی‌شود. آن‌ها به طور اتوماتیک کمتر روی صورت‌تان تمرکز می‌کنند  و این یک خبر خوب است. از طرفی ویژگی‌های خوب صورت‌تان بیشتر به چشم می‌آید. اما در کنارش ویژگی‌های رفتاری‌تان هم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد که یک مزیت بزرگ دیگر است. 

۱۰.  بدن سفت‌تر و عضلانی تر

کچل بودن سر یعنی کوچک‌تر به نظر رسیدن آن نسبت به سری که مو دارد. همین موضوع باعث می‌شود که بدن شما هم در قسمت بالا به طور اتوماتیک بزرگ‌تر، پهن‌تر و عضلانی‌تر به نظر برسد و ظاهر مردانه‌تری را به دیگران نشان دهد. 

۱۱. تحمل راحت‌تر فصل تابستان

زمانی که سرتان پر از مو باشد، قطعا روزهای گرم تابستان برای‌تان غیر قابل تحمل می‌شود و گرما به شدت کلافه‌تان می‌کند. عرق کردن لابلای موها اصلا حس خوبی نیست که کچل‌ها از آن در امان هستند و راحت‌تر گرمای تابستان را تاب می‌آورند. 

۱۲. زیبا بنظر رسیدن در عکس‌های قدیمی

زمانی که کچل باشید، یعنی همیشه یک استایل دارید. خب همین باعث می‌شود که اگر بیست سال بعد هم به عکس‌های قدیمی خود نگاهی بیاندازید، سوژه خنده دیگران نشوید  زیرا هیچ مدل موی مسخره‌ای ندارید که باعث تمسخر دیگران شود. 

انتهای پیام